15.1.08


Zeca Afonso- Grândola, Vila Morena

(Premer no título para ver vídeo e música do blog do Club de lectura da Biblioteca de Pontevedra))Ás 0.20 do día 25 de abril de 1974 no programa Limite de Radio Renascença emitiuse Grândola, Vila Morena, que era a segunda e último sinal para dar comezo ao movemento revolucionario que derrotaría á ditadura de Salazar e daría liberdade a Portugal e ao seu inmenso imperio colonial. As forzas do exército portugués
organizadas polo MFA serían as encargadas de conseguir a liberdade co apoio do pobo que as acubillou coa colocación de caraveis vermellos nas bocas dos canóns dos tanques e os fusís dos soldados. O primeiro sinal foi emitido ás 22.55 do día 24 de abril e foi a música E depois do adeus, cantada por Paulo de Carvalho. Grândola, vila morena simboliza non só a Revolución dos Caraveis, senón tamén as ansias de liberdade de todos os pobos oprimidos polas ditaduras.




Grândola, vila morenaTerra da fraternidade,

O povo é quem mais ordena

Dentro de ti, ó cidade.

Dentro de ti, ó cidade

O povo é quem mais ordena,

Terra da fraternidade

Grândola, vila morena.

Em cada esquina um amigo

Em cada rosto igualdade,

Grândola, vila morena

Terra da fraternidade.

Terra da fraternidade

Grândola, vila morena

Em cada rosto igualdade

O povo é quem mais ordena.

À sombra duma azinheira

Que já não sabia a idade

Jurei ter por companheira

Grândola a tua vontade.

Grândola a tua vontade

Jurei ter por companheira,

À sombra duma azinheira

Que já não sabia a idade.







Resistencia - Rosa Aneiros
Para comezar, que tal se nos informamos un pouco sobre o contexto histórico-social no que transcorre a historia?A Revolución dos Caraveis: A revolución dos caraveis (en portugués: Revoluçãou dous Cravos ou, moito máis frecuentemente, O 25 de Abril) é o nome dado ao levantamento militar do 25 de abril de 1974 que provocou a caída en Portugal da ditadura salazarista que dominaba o país desde 1926, a máis lonxeva de Europa. O fin deste réxime, coñecido como Estado Novo, permitiu que as últimas colonias portuguesas lograsen a súa independencia tras unha longa guerra colonial contra a metrópole e que Portugal mesmo se convertese nun estado de dereito democrático. A inicios da década de 1970 o réxime autoritario do Estado Novo seguía pesando como unha laxa sobre Portugal. O seu fundador, António de Oliveira Salazar, foi destituído en 1968 por incapacidade e faleceu en 1970. Viño a substituírlle Marcelo Caetano na dirección do réxime. Calquera intento de reforma política foi abortado debido á propia inercia do réxime e ao poder da súa policía política, a Polícia internacional e de Defesa do Estado (PIDE).
En paralelo coa decadencia do réxime franquista en España. O réxime illábase, envellecido e anquilosado, nun mundo occidental na plena efervescencia social e intelectual de finais da década de 1960. Mentres tanto as súas colonias Mozambique e Angola, arrastradas polos movementos de descolonización, estalaran en revoltas desde principios da década e obrigaban a Portugal a manter pola forza das armas o imperio portugués que estaba instalado no imaxinario dos ideólogos do réxime.
. En Portugal, a revolución que depuxo ao salazarismo é coñecida popularmente como o 25 de abril. O 25 de abril de 1974, ás 0.25, a Rádio Renascença transmite Grândola, Vila Morena, unha canción revolucionaria de José Afonso. É o sinal pactado polo MFA para ocupar os puntos estratéxicos do país. Seis horas máis tarde o réxime ditatorial derrúbase. A pesar dos continuos chamamentos radiofónicos dos capitáns de abril (do MFA) á poboación para que permanecese nos seus fogares, miles de portugueses gañaron as rúas mesturándose cos militares sublevados. Un dos fitos daquelas concentracións foi a marcha das flores en Lisboa, caracterizada por unha multitude equipada de caraveis, a flor de tempada. Ese é a orixe do nome dado a esta revolución incruenta que, no entanto, arroxou un saldo de 4 mortos ocasionados polos disparos da policía política contra manifestantes civís.
Posteriormente ao día 25 foron liberados os presos políticos da prisión de Caxias. Produciuse tamén o retorno desde o exilio dos líderes políticos da oposición. Ao ano convocáronse unhas eleccións constituíntes e estableceuse unha democracia parlamentaria de corte occidental. Deuse fin á guerra colonial e garantiuse a independencia das colonias africanas antes de finalizar o ano 1975. Tamén se realizaron nacionalizacións de grandes empresas. Durou dous anos o período turbulento que seguiu á revolución dos caraveis, caracterizado por loitas entre a esquerda e a dereita. Ese período pasou a historia como o Proceso Revolucionario en Curso, ou PREC, unha designación ambigua usada polos gobernantes que dá conta da falta de definición do rumbo dos acontecementos.
O día 25 de abril é festividade nacional en Portugal e adoita acoller conmemoracións e celebracións cívicas. Desde algúns sectores sociais adóitase lamentar o abandono do inicial carácter esquerdista da revolución. Así mesmo, sectores dereitistas minoritarios consideran que a revolución produciu resultados perniciosos para o país. A Fortaleza de Peniche A Fortaleza de Peniche foi mandada contruir por Joãou III no ano 1557 e terminada por D. Joãou IV no ano 1645. Atópase situada ao sur da península de Peniche, sobre uns cantiis. Nas súas orixes foi sede dun importante complexo militar, coñecida como unha das prisións militares máis importantes, e a súa cronoloxía esconde numerosos episodios da historia de Portugal, vindo a ficar tristemente célebre cando, durante a ditadura salazarista, ali foi instalado un cárcere destinado a prisioneiros políticos. Depois da Revolución dos Caraveis,en 1974, a fortaleza transformouse nun espazo cultura que actualmente alberga no seu interior varias instalacións, Museu Rexional, escola náutica, hotel turístico, escola de pesca, acuario, etc. Todo o conxunto está clasificado como Monumento Nacional.