24.5.12

Irmandade dos Clubs de lectura "Pedra do acordo" de Tui e "Os trasnos dos libros" de Poio e os peixiños das monxas encerradas...

Irmandade "Pedra do Acordo" (Tui) - "Os trasnos dos libros" (Poio) on PhotoPeach
 Rodeados de poemas, textos narrativos e do gozoso murmurio dos adolescentes, fomos acollidos na biblioteca do IES San Paio polo coordinador do club José María Lores e os seus alumnos; no medio dos libros novos cun poema de Marga do Val (amor non teñas medo se estou soa...) e un limiar de Julio Llamazares ( Por fin aparece Tui... la vieja capital sueva...) emprendemos a visita da man das musas da poesía, da arte e da literatura ao mundo gótico-medieval dos libros e das pedras tudenses. 
Envoltos polas loairas, que de certo saíron para nós despois dos días de choiva, alegremente fixemos o percorrido deseñado por José María e os seus alumnos para nós, chegados do Escorial galego en palabras do "pater" do seminario. 
Monumentos, bibliotecas, paisaxes, igrexas, catedral e convento das monxas encerradas (Coas súas mans fan as monxas encerradas peixiños de améndoas que as devolven ao río...), e o Río e Portugal a saudarnos, sempre envolvéndo os versos, a palabra poética e os sorrisos da xente nova.
Un merecidísimo xantar no cume do ceo, no monte Aloia foi o colofón de remate a este fermoso irmandamento.
Despedidas, intercambio de enderezos de Twenty e un ata logo, vémonos en Poio acompañados dun poema de Marga do Val (Caricia case imperceptível...).
Graciñas a todos eles polo agarimoso encontro, polos textos e polos peixiños das monxas encerradas.


Irmandade "Pedra do Acordo" (Tui) - "Os trasnos dos libros " (Poio), II on PhotoPeach

23.5.12

OS TRASNOS DOS LIBROS VISITAN AO CLUB PEDRA DO ACORDO DE TUI

Os alumnos do club de lectura do IES de Poio "Os trasnos dos libros " realizamos hoxe un marabilloso encontro cos alumnos do club de lectura "Pedra do Acordo" do IES San Paio de Tui.
A poesía, a paisaxe, as pedras góticas, medievais, os vellos libros da biblioteca do Seminario e o sol resplandeciente nos acompañaron nesta visita:


O RÍO
Caricia case imperceptível
sangue
erguida ao sol
desde o seu centro 
a cidade
Coa calor que lle tira a fala
Coa néboa que lembra que ten a voz tomada

Non somos nada
sen o río.

Marga do Val  A cidade sen roupa ao sol