Alumnos dos clubs de lectura
presentaron ao alumnado do proxecto Erasmus Plus o día de Rosalía
coa intención de dar a coñecer parte da nosa cultura literaria a
alumnos doutros países. Aproveitamos para ler poesía con eles. Aquí
vos deixamos unha mostra:
Nasín cando as prantas nasen,
no mes das froles nasín,
nunha alborada mainiña,
nunha alborada de abril.
Por eso me chaman Rosa,
mais a do triste sorrir,
con espiñas para todos,
sin ningunha para ti.
Desque te quixen, ingrato,
todo acabóu para min,
que eras ti para min todo,
miña groria e meu vivir.
¿De qué, pois, te queixas, Mauro?
¿De qué, pois, te queixas, di,
cando sabes que morrera
por te contemplar felís?
Duro cravo me encravaches
con ese teu maldesir,
con ese teu pedir tolo
que non sei qué quer de min,
pois dinche canto dar puden
avariciosa de ti.
O meu corasón che mando
cunha chave para o abrir.
Nin eu teño máis que darche,
nin ti máis que me pedir.
Cantares Gallegos, Rosalía de Castro
No hay comentarios:
Publicar un comentario