Primeiras valoracións de "Un dedo manchado de tinta"

 Raquel:

A min pareceume una novela diferente a outras moitas, e a verdade e que me gustou bastante. En primeiro lugar ,o que máis me chamou a atención foi que en cada capitulo se nos contase una historia moi diferente á anterior, e que parecese que non ían ter ningún punto en común. O último capítulo sorprendeume moi gratamente. Por outra banda, as historias parecéronme moi reais, poderían suceder perfectamente na nosa sociedade actual, xa que están inspiradas ou collidas directamente das vidas de persoas reais,e como é de supoñer,unhas resultan máis interesantes e entretidas que outras.
Respecto á linguaxe, é moi doada de entender, e na miña opinión só se fai máis difícil de seguir no capítulo da carta. En difinitiva, é una novela entretida e que nos pode aportar cousas da nosa propia sociedade e ata nos pode facer reflexionar sobre varios aspectos da vida.

Tamara:

A parte do libro que máis me gustou foi o capítulo que conta a historia de Malalulú, todo o que tivo que pasar antes de chegar a España, a familia que deixou atrás... Paréceme moi bonito porque ademais é algo que pasa na vida real así como as condicións de vida que teñen algúns inmigrantes no noso país.
Ademais a relación con María é algo natural, sen pensar no que dirán. Non houbo ningún capítulo que me desgustara en concreto, quizais a parte do principio aburriume un pouco.

Rocio:

A mín persoalmente gustoume o libro porque ten unha estrutura diferente a que te podes atopar noutros libros, porque narra acontecementos totalmente reais que nos pode pasar a calquera e ata podemos sentirnos identificados con algunhas das historias.
A historia que máis me gustou foi a de Malulú porque reflexa un problema que hai nesta sociedade como é o racismo, e porque me pareceu unha historia moi romántica. Recomendaríallo ler os meus compañeiros.

Marta:

Un dedo manchado de tinta pareceume un libro moi intersante. Gustoume especialmente a maneira na que Gonzalo inventa e relata a vida da xente, e tamén como enlaza todas as historias ao final e de forma inesperada .

A historia que máis me gustou foi a de Malulú e María porque é totalmente inusual e a eles parece non importarlle o que diga a xente. E a que menos me gustou foi a de Alberte, pareceume bastante larga e con pouca acción.

 Xeral:

Este libro é como a vida mesma. Hai historias tráxicas, tristes e incluso aburridas, pero tamén hai algunhas historias bonitas e entrañábeis.É diferente porque a estrutura deste libro non é corrente . Fai referencia a historias totalmente cribles e extraídas posiblemente a realidade.Se vos queredes sentir identificados con algunha destas historias, recomendaríamosvos que leades este libro.